Ekspresja. Lwowska rzeźba rokokowa

Oprowadzanie
fragment rokowej drewnianej rzeźby; postać mężczyzny widoczna z boku, długie siwe rozwiane włosy, ekspresyjnie rzeźbiona złocona szata; w uniesionej prawej ręce trzyma miecz
odbiorcy: dorośli
Serdecznie zapraszamy na cykl oprowadzań kuratorskich, podczas których będą mieli Państwo niepowtarzalną okazję poznania arcydzieł „lwowskiej rzeźby rokokowej” na przykładzie zabytków, które stanowiły pierwotne wyposażenie kościoła parafialnego w Hodowicy pod Lwowem. Po raz pierwszy na Wawelu można zobaczyć rzeźby autorstwa Johanna Georga Pinsla i jego współpracowników oraz dowiedzieć się, na czym polega fenomen „lwowskiej rzeźby rokokowej” nie tylko w sztuce polskiej, ale i światowej, a także dlaczego jest to najbardziej ekspresyjny nurt rzeźby europejskiej okresu nowożytnego.
Prowadzenie – dr Agata Dworzak.
  • miejsce zbiórki: wejście na wystawę – klatka schodowa Senatorska, II piętro
  • dostępność: potrzebę skorzystania z tłumaczenia na PJM prosimy zgłaszać do 3 dni przed wydarzeniem na adres mprawelska@wawelzamek.pl  
  • cena: 15 zł, sprzedaż online
Dr Agata Dworzak – historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Nowożytnej w Instytucie Historii Sztuki UJ. 
Laureatka stypendium Ministra Edukacji i Nauki dla wybitnych młodych naukowców, stypendystka Kancelarii Rządu Bawarskiego i The Robert Anderson Research Charitable Trust.  
Jej zainteresowania naukowe koncentrują się przede wszystkim na sztuce nowożytnej, a zwłaszcza na sztuce kręgu lwowskiego w XVIII wieku, rzeźbie i architekturze na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Tematyką „lwowskiej rzeźby rokokowej” zajmuje się od ponad 10 lat, czego efektem jest kilkanaście artykułów naukowych w czasopismach i publikacjach zbiorowych oraz książki: Fabrica Ecclesiae Sandomiriensis. Dzieje modernizacji wnętrza kolegiaty sandomierskiej w XVIII wieku w świetle źródeł archiwalnych (Kraków 2016), a także Polejowscy. Karta z dziejów lwowskiego środowiska artystycznego w drugiej połowie XVIII wieku (Warszawa–Kraków 2020), za które uzyskała dwukrotnie Nagrodę im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa za najlepszą pracę z historii sztuki, przyznawaną przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki, „Bonum Publicum” Nagrodę Burmistrza Miasta Sandomierza im. Aleksandra Patkowskiego, a także wyróżnienie w konkursie Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym dla autora najlepszej rozprawy doktorskiej dotyczącej szeroko ujmowanego osiemnastego wieku.